Sahiden de öyle,aslında doğduğumuz ilk saniyelerde umudumuzla evleniriz. O yaşatır bizi,her yıkımda birtek onun yardımıyla toparlanırız.Kavga ettiğiniz sırada çekip giden sevgilinin geri dönmesi umudu.Sancın olunca 'ilaç etkisiyle yarım saate geçer' umudu.Ayrıldıktan sonra başka biriyle birlikte olmaması umudu.Başka biriyle birlikte görünce 'zaman geçiriyordur o hala beni seviyor biz barışacağız' umudu.Bir mucizenin sayesinde sikimsonik hayatında herşeyin yoluna gireceği umudu.Gittiğin iş görüşmelerinde her seferinde 'Bu olacak' umudu.Girdiğin sınavda 'Kolay sorular çıkar' umudu.'Onunla bir hayat kurmamı herkes kabul edecek' umudu. Her sabah onunla uyanıp,onun kokusuyla uykuya dalabilme umudu.'Arama beni' dedikten sonra 50 cevapsız çağrı bırakması umudu.Ondan sana gelen 'sıradaki şarkının' %100 doğru olması umudu.'Seni aldatmadığı' umudu.'Sana yalan söylemediği' umudu.Yalanlar söyleyip seni üzsede 'bir gün düzelecek' umudu. Sevgilinle birlikte oynadığın sayısal loto biletine para çıkacağı umudu.
Umutlar yerini hayallere bırakırlar bazen.Umutlarımız ne kadar sıkı tutunuyorsa hayata,hayallerimiz o kadar büyük ve güzel olur.
Cılızsa umut kırıntıları hayal dahi kuramazsın.Kurarsın da tıkanırsın bir yerde çözülemezsin.
Bu yüzdendir ben bazı zamanlar hayal kuramam
Kurduğum zamanlar da hayallerim oscarlık filmleri cebinden çıkartır.
Diyeceğim şu ki her boka battığınızda yardımınıza koşan umudunuz var.
Ve bu hayatı yaşanılası kılan tek şey de o yağnni; ne sevgili ne ailen ne işin ne paran.
Kıymetini bilin diyecektim o kadar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder